رزین اپوکسی (به انگلیسی Epoxy Resin) نوعی متریال دو جزئی (ترکیبی از رزین اپوکسی و هاردنر) است که خاصیت چسبندگی بسیار بالایی دارد و در برابر محیط‌های شیمیایی (محیط‌های اسیدی و قلیایی) بسیار مقاوم است. مقاومت کششی، فشاری و خمشی این متریال نیز بسیار بالا و مناسب می‌باشد. همچنین رزین اپوکسی عایق الکتریسیته است و مقاومت حرارتی آن تا حدی بالاست که می‌تواند تا دمایی در حدود صد درجه‌ی سانتی گراد را تحمل کند. چسب اپوکسی یکی از پرکاربردترین و شاید پرکاربردترین رزین مصرفی در مقاوم سازی سازه های بتنی با FRP یا الیاف پلیمری است و همچنین در تهیه کامپوزیت‌های FRP بسیار پر مصرف است. البته بالا بودن هزینه‌ی رزین اپوکسی باعث می‌شود تا حجم مصرف آن در محصولاتی همچون کامپوزیت‌ها کم باشد.
بسیاری از قطعات کامپوزیتی از جنس پلیمرهای کربنی، شیشه‌ای یا آرامید که با رزین اپوکسی ترکیب شده‌اند، جای آلیاژهای فلزی و کامپوزیت‌های پلی استر را گرفته‌اند. از کاربردهای مختلف رزین اپوکسی می‌توان به ساخت مخازن پرفشار، ساخت اعضای سازه‌ای با مقاومت بالا، جلیقه‌های ضد گلوله، کارخانه های هواپیما سازی، صنایع الکترونیکی، عمرانی و غیره اشاره کرد. هم چنین از این ماده‌ی شیمیایی می‌توان در پوشش سطوح و کف‌پوش‌ها، کف سازی صنعتی، لاینینگ مخازن و کانال‌ها استفاده کرد.
مزایای رزین اپوکسی
از مزایای مهم و خوب رزین‌های اپوکسی این است که در فرایند ساخت آن هیچ گونه ماده‌ی سمی به آن اضافه یا تولید نمی‌شود که در مقایسه با ماده‌های مشابه که سمی هستند، امنیت بیشتری را برای کار کردن با آن به وجود می‌آورد. رزین اپوکسی قابلیت این را دارد که به سطوح بتن یا فولادی به خوبی بچسبد.
در مقابل قیمت و هزینه‌ی بالای آن موردی است که اغلب به عنوان یکی از معایب رزین اپوکسی ذکر می‌شود. همچنین شکل‌پذیر نبودن زیاد و بالا بودن احتمال ترک خوردگی از دیگر موارد منفی موجود در این ماده است.
جهت اطلاع از نحوه خرید انواع رزین می توانید با مشاوران فنی کلینیک بتن ایران در ارتباط باشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر